- Details
- Geschreven door Hans
Bij de welpen deze week begon de opkomst met een nieuwe versie van slagbal: de bal moest gewoon het veld in geslagen werden, maar daarna mocht de bal pas gebrand worden als alle veldspelers de bal hadden aangeraakt. De slagman rende in die tijd tussen twee pionnen heen en weer en vergaarde zo de nodige punten. En met een eindstand van 72-69 was het een spannende wedstrijd! Daarna werd wat gedronken in de schaduw van de eikenbomen. We hadden als leiding nog wat spellen bedacht, maar de welpen begonnen heel enthousiast met het verzamelen van de eikeltjes die op de bodem lagen. Zo'n buitenkans lieten wij als gehaaide zakenmannen natuurlijk niet liggen. Hans begon een winkeltje in spelmateriaal, zuid-afrikaanse kunst en goudstaven. Omdat de prijzen al snel de pan uitrezen had Pieter het briljante idee om een bank te openen en voordat we het wisten kwamen de meneer-president en mevrouw-president een bezoekje brengen aan ons kleine landje met zijn eikeltjeseconomie. Wat ons betreft weer een geslaagde opkomst!
Bij de verkenners was het tijd om eens wat langer te zeilen dan tijdens de normale opkomsten. De 18-uursrace werd namelijk gezeild op de Kralingse plas. Op vrijdagmiddag verzamelden de verkenners zich (nog vol goede moed) bij het clubhuis, om vervolgens in de sleep naar de Kralingse plas te varen. Daar stapten de laatste verkenners op en werden de boten versierd met door de zon opgeladen lampionnetjes en wat kerstverlichting die thuis nog rondhing.
Om 20 uur was de start van de race en moest er achttien uur gevaren worden. Een gedeelte van de leiding werd weer op de kant gezet om het avondeten te verzorgen, terwijl de rest de race vanaf het water bekeek. Langzaam werd het donker en werden de toplichtjes in de boten gehesen. Onze boten waren duidelijk zichtbaar dankzij de eerder genoemde verlichting. Daardoor waren ze goed te vinden toen even later de wraps, begeleid door raps, werden afgeleverd. Ook op de marel werd genoten van de (w)raps en werd er dankbaar gebruik gemaakt van de enorme afwasteil waar wij ons in bevonden.
Zo omstreeks 23 uur kwamen de eerste ouders aan boord van de marel om bij volle maan even een rondje te varen langs de verkennersboten. Daar was de sfeer nog opperbest en werd vermoed dat ze toch zeker in de top drie lagen. De volgende ouder stond alweer te trappelen om even een kijkje te kunnen nemen op het water, en werd daarom ook even rondgevaren. Op dat moment was het tijd voor de middernachtssnack. De voorverwarmde bbq werd aan boord gezet en de saté werd op het water afgebakken, waarna deze op de verkennersboten meteen heerlijk werd opgesmikkeld.
De nacht had verder weinig verrassingen; al regende het wel een keertje. Het ontbijt werd de volgende ochtend bij wat vermoeide kinderen rondgebracht. Gelukkig zat de sfeer er nog goed in, waar de ochtendgymnastiekmuziek die van de marel schalde, samen met de ochtendgymnastiek van Floris en Hans aan bij droeg. Floris besloot zelfs nog even een bad te nemen en werd vervolgens achter gelaten door zowel de verkenners als de leiding. Zoals altijd zijn de laatste uurtjes het zwaarst, maar werd er door de verkenners moedig doorgezeild. Waar de rest van de boten des nachts een slaappauze hadden ingelast, hebben onze verkenners doorgezet. Met resultaat, want tijdens de prijsuitreiking bleek dat de haai 1e was geworden en de hond 3e! Met kleine oogjes, maar een gelukzalig gevoel werd de sleep naar het clubhuis aanvaard. De boten werden schoongemaakt en langzaam droop iedereen af naar huis, om daar te eten, douchen en slapen. Meer foto's zijn hier te vinden: https://photos.google.com/share/AF1QipN7vMVM6CDXjAEpUFUOPnVZdsTHWVbL5UrHZjuQ9MP4KJStLgL3fNoD1yuLuPJlSA?key=dWllRVJ0c24wNFQ3ZkZMR1lOUlFlZG5tZGlXamVR
Tot volgende week!
- Details
- Geschreven door Hans
Het was heerlijk zomerweer gisteren! Voor de verkenners was het perfect weer om even lekker te gaan zeilen. De boten werden opgetuigd en de verkenners verdwenen het water op. Door de leiding werd de marel onder handen genomen zodat we tijdens de 18-uursrace ook 18 uur kunnen varen. Al is het dan niet geheel door de wind aangedreven...
De welpen gingen deze week op de fiets naar Bergschenhoek. Het was een barre tocht, want onderweg bleken verschillende gemeenten hun best te hebben gedaan ons de weg te versperren. Maar onze stoere welpen lieten zich daar niet door afschrikken en hebben hun beste fietswiel voorgezet om tot in Bergschenhoek te komen. Aldaar gaven brandweer, politie en ambulances een kijkje in de spreekwoordelijke keuken en mochten de welpen in alle voertuigen klimmen en zien hoe zo'n wagen er van binnen eigenlijk uitziet. Na een heerlijk ijsje ging werd de tocht terug begonnen. Ergens op de molenlaan zijn we op mysterieuze wijze een groot aantal welpen aan een tuin met trampoline verloren (daar wonen de ouders van een paar welpen) en zijn we met de laatste drie bikkels terug naar het clubhuis gefietst. Al met al een mooie dag! Tot volgende week!
- Details
- Geschreven door Pieter
Na een goede nachtrust konden de vikingen op de dinsdag weer verder. De goden gaven de opdracht om de vletten op te tuigen met hele dwarse zeilen. De Zwoelen Zweden, Norse Noren, IJzige IJslanders en Dappere Denen zijn na het ontbijt begonnen met het voorbereidende werk, en met de hulp van Njord werd bepaald of de bedachte constructies wel zeewaardig zouden zijn. Helaas werd vanwege een onweersvoorspelling van Thor besloten om nog te wachten met het daadwerkelijke optuigen en zeilen. Terwijl de dwarszeilen gemaakt werden konden de Elandrijders en Wolventemmers aan hun schepen werken voor de grote zeereis. Zijn hadden namelijk al voor een deel van de reis de goede wil van de goden ontvangen, door op allerlei manieren hun kwaliteiten te tonen. De schepen werden uitgezaagd en geschilderd.
In de middag werden de verkennersvikingen er op uitgestuurd door de goden voor een richtingsgevoelproef. Zij kregen een mooie kruispuntenroute en moesten het laten weten bij aankomst op het eindpunt. Maar door inmenging van Loki was het eindpunt niet alleen moeilijk te vinden, maar was het ook midden in een bos. De andere goden wilden gelukkig wel helpen met de terugroute.
De welpen zijn naar hetzelfde gebied gebracht om zich even te vermaken in een speelbos.
De offers die de vikingen die avond aan hun goden brachten waren prachtig, en de goden werden tevreden gesteld. De vikingen konden er gerust op zijn dat zij weer een dagje zouden kunnen rekenen op alle steun.
Vandaag hadden de Elandrijders en Wolventemmers de laatste mogelijkheid om nog punten te verdienen om hun reis over de Noordzee zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen. Dit deden zij door mee te doen aan de Vikingse Hooglandspelen. Bij dit evenement nemen de stammen het tegen elkaar op op een speelse manier. Natuurlijk was Tyr, de god van het recht, aanwezig om de spelen zo eerlijk mogelijk te laten verlopen.
De verkenners kregen het groene licht van Thor en de andere weergoden om de dwarszeilen te tonen. Op het water werden er wedstrijden georganiseerd om te zien welk tuigage het efficiënts was.
In de middag hebben de welpen het kamp afgesloten met een feestelijke ceremonie rond het scorebord, waarbij het winnende groepje een prijs in ontvangst mocht nemen. Er werd aan weerszijden handen geschud met felicitaties.
Voor het avondeten kregen de vikingen een feestmaaltijd voorgeschoteld door de goden. De borden werden in de krat gelaten, en de friet en frikadellen werden gewoon op tafel gegooid!
Na het eten werden de welpen opgehaald o hun reis te vervolgen. Wij zien hen graag terug na de vakantie!
De verkenners konden nog genieten van de teruggekeerde zon en hebben tot zonsondergang gezeild.
- Details
- Geschreven door Floris
We hebben een drukke, warme start van het kamp gehad. In de Tropische hitte hebben de scouts van de Dr John Mott groep hun tentenkamp opgezet. Die avond hebben de Goden (Odin, Thor, Njord, Loki, Tyr en Baldr) zichzelf én de groepjes bekend gemaakt. De IJzige IJslanders, de Zwoele Zweden, de Norse Noren en de Dappere Denen nemen het tegen elkaar op. Daarnaast racen de Elandrijders en de Wolventemmers vanuit Scandinavië via Engeland en Duitsland naar huis.
Op dag twee hebben alle scouts een wedstrijd gehouden om te kijken wie de goden het meest kon eren met het maken van een totempaal. Toen het niet gelijk duidelijk was wie er gewonnen had moesten ze gaan roven in naam van Thor.
Na een lekkere lunchpauze bleek de veroverde buit van de verkenners geroofd! De IJslanders, Denen, Zweden en Noren startten de achtervolging en probeerden zoveel mogelijk van de buit uit het water te vissen (om gewicht te verliezen en snelheid te winnen werd beetje bij beetje de buit over boord gegooid).
Toen de daders eindelijk aangehouden waren, bleken het de Elandrijders en Wolventemmers te zijn! De welpen wilden eigenlijk alleen een boot om de overtocht naar IJsland te kunnen maken.
De verkenners hadden hun buit terug, maar de welpen hadden tóch geen boot meer.
Na het avondeten werd er geofferd aan de goden en werd er een nachtwandeling gemaakt. De scouts waren verzekerd van een gunstige tweede dag van het kamp, ook de welpen zouden hulp krijgen van de goden om alsnog een boot te regelen.
Tot nu toe was het een erg voorspoedig kamp, met lekker eten en uiterst geschikt weer. Van een oude aanvaring bleek één van de masten verzwakt te zijn, maar met een knap staaltje knutselwerk van Njord en Asgard is de mast herrezen uit Helheim.
- Details
- Geschreven door Pieter
We hebben weer een geweldige opkomst achter de rug. Vanwege het prachtige weer zijn de verkenners het water ingedoken. Ze zijn er achter gekomen dat op een surfplank over de plas getrokken worden door de Marel heel leuk is. Daarna hebben ze een potje waterpolo gespeeld.
De welpen zijn in opblaasbootjes, op opblaaskrokodillen en op surfplanken de plas opgegaan. De ladder die de leiding aan het eind van de steiger in het water had gezet kwam erg van pas!
Nadat de welpen gesloten hadden was het tijd voor een bijzonder evenement. Er waren namelijk oud-leden van de groep op bezoek. Zij zijn lid geweest in de tijd dat de leiding van de huidige leiding nog geen lid was. Om eens te vergelijken hoe het met de verschillende generaties gesteld is hebben we samen een roei- en wrikwedstrijd georganiseerd. Met vier lelievletten, een voor verkenners, een voor de huidige leiding en twee voor de oudjes hebben we twee maal de baan gevaren. Eerst roeiend naar de boeien, en dan wrikkend terug naar de start. Met ongelovige ogen moesten we toezien hoe we niet één keer, maar twee keer werden ingemaakt door de oud-leiding. Onderschat je tegenstander niet!
Na de verkenners hadden gesloten barstte het onweer los. We moesten in het clubhuis schuilen voordat we weg konden.
